Unterwegs

Tida kom så fort. Mykje tid. Meir enn  normalt. Og behovet for å benytta den til noko vetig, stod fram som viktig. 
Og kva er vetig i min samanheng?

Billig togbillett austover virka vetig. 

Å sjå att den delen av familien min som det var lenge sidan eg hadde sett, virka vetig. 
Det same gjorde reising i seg sjølv.
Med tog og buss og fly. 
Same det, eigentleg. 

Hardangervidda synte seg frå si beste side og det same gjorde Hallingdal. Før eg var halvveges gjennom den boka eg hadde tenkt å få lese ferdig, var eg ved endestoppen. 
Augo søkte ut vindauga og inn i drøymeland det meste av tida. 

Det var storveges å få vera saman med familien og eg skulle gjerne vore der lenger. 

På veg mellom syster og bror, i henholdsvis Askim og Nesodden, fekk eg eit glimt av Marianne Heske sitt verk; "House of commons" i Hobøl

 

I min iver og frihets-søken, var billettar bestilt vidare til Danmark
og Norwegian tok meg med opp i det blå.  

Og vidare ned mellom skyene til det velkjende danske landskapet gjorde sin entré laangt der nede. 
Som kvite krossar står dei der, vindmøllene, på knallgrøne kyrkjegardar av raps. 

Storbyen København får venta.
No er det landsby, fleire rapsårkrar og stranda som trekkjer.