Hyttetur

Lukta av hyttemat slo mot meg då eg kom ut av Arnanipatunnellen i dag tidleg. Lukta av det me kort og greitt hadde samlebegrepet «gryterett» på då me på70-talet hadde våre fristunder på hytta vår Villumtunet, på Kvamskogen.

Eg var altså på veg til Bergen, via tog frå Arna og vegen over Kvamskogen var glatt. Det gjorde igjen til at eg køyrde sakte og forsiktig og hadde meir enn nok tid til å tenkja, og meir enn nok å tenkja på..

Då eg kom til Tysse, hugsa eg brått at eg hadde hatt i tankane å koka meg ein kopp te og ha med på turen. Har kjøpt meg ein slik fin Statoil-kopp, som passar så godt nedi mellom seta i Berlingoen. Og det slo meg at eg då hadde sett på vatn til oppvarming, sett fram koppen med te-pose i, høyrt på radioen at det var glatt på vegane og dermed forlatt åstedet i nemnde tilstand.

Ein ekkel tanke å få i hovudet på veg til avtale i Bergen. Og heldigvis har eg mobiltelefon. Og  min gode nabo var heime og kunne sjekka dette for meg. Ingen plate stod på!
Letta kunne eg køyra vidare mot fyrste stoppestad Arna.

Det som uroar meg mest med denne historia, er at eg som alltid har hugsa alt + litt til i fylgje syskjenbarnet mitt,  gløymer. Basale, enkle kvardagsting gløymer eg. Og det fordi det er faktisk litt fullt i det vesle hovudet mitt.
Ja, for eg har arva det vesle hovudet av far min.
Han hadde så lite hovud han, at det var bortimot umogeleg å skaffa han passelege hovudplagg. Kan nemna den flotte  six-pence lua i skinn, som me gav han til ein geburtsdag. Ei lue eg har arva men ikkje kan bruka, då ho til og med er for lita til meg!

Livet som kulturavløysar med litt dårlege framtidsutsikter, kombinert med eit studium på litt høgare plan enn eg hadde forutsett, har gjort det litt fullt i hjernen – som forøvrig er like stor som alle andre hjernar, sjølv om skallen rundt er litt liten.
Det eg drøymer og fantaserer om no, er ei fristund. Ein hyttetur med gryterett frå Toro på Arna.

I går var eg hjå tannlækjaren. Ein forsiktig kar frå Danmark, busett i Øystese. Det var så vidt eg kjende at han jobba med tennene mine – og til slutt sovna eg i stolen. Vakna ei stund seinare etter å ha drøymt at eg hadde vunne i tipping. Ikkje berre dei vanlege 50 kronene – nei her var det snakk om store pengar.

Kombinasjonen pengar og hyttetur går i hop som hand i hanske. Difor gjekk eg direkte frå tannlegestolen bort på Spar kor eg leverte inn ein Viking-lotto kupong med Joker.Sjansane for å vinna, er ca like store som å treffa ei tilfeldig utplassert bossbøtte dersom du  kastar ein  ball ut vindauga frå Bergensbanen.

Eg er alt i gang med å tenkja ut om eg vil ha hytte på fjellet eller ved sjøen.
Kanskje begge deler?